Πολιτισμός και οικολογική συνείδηση.

Πως θα μπορούσες να δημιουργήσεις οικολογική συνείδηση σε έναν άνθρωπο, όταν αυτός ζει μέσα στην ακαλαισθησία της σύγχρονης ελληνικής πόλης, όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία 60 χρόνια;

Την ακαλαισθησία αυτή, την δημιούργησε το δόγμα «ζήτω οι εργολάβοι». Θύμα αυτού του δόγματος υπήρξαν όλοι οι χώροι ανάσας της πόλης. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Αυτό που δεν γνωρίζουμε οι περισσότεροι, είναι ότι θύμα του ίδιου δόγματος υπήρξε και ο πολιτισμός. Κάτω από το μπετό των εργολάβων δεν θάφτηκαν μόνο οι χώροι που θα έπρεπε να είναι οι πνεύμονες της πόλης, το καλαίσθητο της φύσης, αλλά και όλος ο πολιτιστικός της πλούτος. Ο πολιτιστικός πλούτος μάλιστα, ο οποίος θα μπορούσε να γίνει και ο μεγαλύτερος μοχλός ανάπτυξης, χωρίς καμία επιβάρυνση στο περιβάλλον. Διότι κάτω από τα χώματα της πόλης, υπάρχει ασύγκριτα μεγαλύτερος πλούτος, από τις εξορύξεις πετρελαίων ή μεταλλευμάτων, και μάλιστα ανεξάντλητος! Το μόνο που χρειάζεται για να τον εκμεταλλευτούμε, είναι να απορρίψουμε το δόγμα των εργολάβων.

Στην Θεσσαλονίκη μας συγκεκριμένα και στην περιοχή, από την πλατεία Δημοκρατίας (βαρδάρης) έως το Υπουργείο βόρειας Ελλάδας, και από την Αγίου Δημητρίου έως την Εγνατία, κατά την εποχή των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, ήταν η «περιοχή των ιερών». Την δεκαετία του 90, εκεί ανακαλύφθηκε το Σεράπειο, στην οδό διοικητηρίου, άγνωστο σε ποια κατάσταση και θάφτηκε, για να αναγερθεί οικοδομή. Το ίδιο έγινε σε όλη εκείνη την περιοχή.

Το 2000 όμως συνέβη κάτι το μοναδικό. Σε παλιά οικοδομή που κατέρρευσε, στην γωνία της πλατείας αντιγονιδών και της οδού διοικητηρίου, αποκαλύφθηκε ο ναός τη θεάς Αφροδίτης. Ένας ναός που αποτελούσε τον μύθο της περιοχής, αλλά κανείς δεν γνώριζε που ακριβώς ήταν. Ο ναός αυτός, που σύμφωνα με τον καθηγητή του Αριστοτελείου κύριο Καραδέδο αποτελεί τον «Παρθενώνα της Θεσσαλονίκης», αποκαλύφθηκε κατά το ένα τρίτο του, ενώ το υπόλοιπο του ναού βρίσκεται κάτω από την πλατεία, σε δημόσιο χώρο δηλαδή. Το ακόμα εντυπωσιακότερο, είναι ότι ο ναός είναι από τους πλέον άρτιους που έχουν αποκαλυφθεί ποτέ, αν και αρχαιότερος κατά έναν αιώνα από τον Παρθενώνα! Παρόμοιο εύρημα των Αρχαϊκών χρόνων μπορούμε να συναντήσουμε μόνο στην Ιωνία, αλλά είναι το μοναδικό εντός πολεοδομικού ιστού, σε όλο τον κόσμο!

Η τύχη που θα επιφύλασσε το δόγμα «ζήτω οι εργολάβοι», για αυτό το τεράστιας σημασίας μνημείο, θα ήταν να αποτελέσει τα θεμέλια για μία ακόμα πολυκατοικία ή ένα πολυώροφο παρκινγκ αργότερα. Η προσπάθεια του κ. Καραδέδου και του συλλόγου φίλων πρασίνου, μπόρεσε να το κρατήσει στο φως τα πρώτα χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια η ομάδα μας, με την ονομασία «κίνηση για την διάσωση του ναού της θεάς Αφροδίτης», η οποία δημιουργήθηκε μέσω του facebook, έδωσε δημοσιότητα στο θέμα, ενώ με ομάδα εθελοντών καθαρίσαμε και τον χώρο, ο οποίος είχε μετατραπεί σε σκουπιδότοπο της περιοχής και σε εστία μόλυνσης. Πέρσι τον Οκτώβρη όμως και αντί για την απαλλοτρίωση, στον χώρο εμφανίστηκαν φορτηγά με μπάζα και εκσκαφείς, επιχειρώντας αιφνιδιαστική κατάχωση. Μετά από αγώνα δύο μηνών, ενάντια στον εργολάβο, την αστυνομία, αλλά και την ΙΣΤ’ εφορία αρχαιοτήτων! Καταφέραμε να αποτρέψουμε την κατάχωση και το υπουργείο οικονομικών τελικά να εκδώσει απόφαση υποχρεωτικής απαλλοτρίωσης, ενώ το υπουργείο πολιτισμού ζήτησε από τον δήμο Θεσσαλονίκης κυκλοφοριακή μελέτη στην πλατεία Αντιγονιδών, ώστε να γίνει ανασκαφή του υπόλοιπου ναού που βρίσκεται στην πλατεία και στην συνέχεια να αναστυλωθεί. Στην ουσία το μόνο που πρέπει να γίνει, είναι να απομακρυνθούν τα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα, αφού θα στενέψει ο δρόμος. Ο δήμος Θεσσαλονίκης όμως αδιαφορεί πλήρως και έτσι βρισκόμαστε και πάλι μπροστά στον κίνδυνο κατάχωσης, λόγω επικινδυνότητας των όμορων οικοδομών!

Η υπόθεση της πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι και η ταυτότητα της πόλης. Δεν μπορεί να αδιαφορεί κανείς, διότι αυτό το τραγικό, απάνθρωπο και ακαλαίσθητο περιβάλλον, μέσα στο οποίο ζούμε, είναι αποτέλεσμα του δόγματος «ζήτω οι εργολάβοι», αλλά και της αδιαφορίας των πολιτών!